تغییرات طراحی آناتومی بازو و ساعد در حرکت آرنج
مقدمه
طراحی آناتومی بازو و ساعد در حرکت آرنج و کشش آنها، یکی از جذاب‌ترین و پیچیده‌ترین مباحثی است که در زمینه علوم حرکتی و فیزیولوژی بدن بررسی می شود. این قسمت از بدن، مجموعه‌ای از عضلات، استخوان ها و ساز و کارهای مختلفی است که در تحرک و حرکت بازو و ساعد نقش بسزایی ایفا می کنند.
آناتومی بازو و ساعد در حرکت آرنج، شامل عضلات متعددی است که با همکاری استخوان‌ها و مفاصل، حرکت آرنج را امکان‌پذیر می‌سازند. بازو به دلیل تنوع عضلات و مفصل هایی که در آن قرار دارند، قادر به انجام حرکات زیادی از جمله خم شدن، دراز شدن، چرخش و گردش است. همچنین، ساعد که قسمت بعدی بازو است، نقش مهمی در پشتیبانی و تقویت حرکت آرنج دارد.
درک و فهم صحیح طراحی آناتومی بازو و ساعد در حرکت آرنج و نحوه کارکرد آنها، از اهمیت بسزایی برخوردار است. با درک نقش هر قسمت و ساز و کارهای مرتبط، می توانیم در طراحی و تمرین‌های مرتبط با آنها، بهبود قابل توجه‌ی را در عملکرد و قدرت حرکتی بازو و ساعد داشته باشیم. در ادامه، به بررسی دقیق تر اجزای آناتومی بازو و ساعد و کشش‌های مرتبط با حرکت آرنج می‌پردازیم.
در طراحی آناتومی بازو و ساعد در حرکت آرنج و دست انسان به دلیل وجود سه مفصل (در ناحیه‌ی شانه، آرنج و مچ)، دامنه‌ی حرکتی بسیاری وجود دارد. چرخش به اطراف هر کدام از مفاصل، نمای متفاوتی از این مجموعه را به نمایش می گذارد. در این مقاله قصد داریم که آناتومی بازو و ساعد در حرکت آرنج حرکتی و دامنه‌های حرکتی مختلف و مجاز آرنج، مورد بررسی قرار دهیم.
از این دست مطالعات طراحان را متوجه تغییرات ظریف در این مجموعه کرده و در طراحی بسیار کارآمد خواهد بود. تمام مطالب مربوط به بخش های مختلف آناتومی بدن انسان به طور مفصل و با زبانی ساده در قالب فیلم های آموزشی در دوره‌ی مجازی استاد رشیدی با عنوان “اصول طراحی آناتومی بدن انسان” موجود است و شما هنرجوی عزیز می توانید در صورت تمایل به یادگیری اصول همراه با تمرین عملی زیر نظر استاد رشیدی، در این دوره ثبت نام کنید.
“16 آموزش نگارگری و طراحی آناتومی انسان و پرندگان” : در این مقاله بلند، توضیحات و آموزش هایی راجب به نگارگری و طراحی آناتومی اعضای مختلف بدن انسان و پرندگان را برای شما هنردوستان شرح داده‌ایم. جهت مطالعه مقاله کلیک کنید!!!
طراحی آناتومی بازو و ساعد در حرکت آرنج
نمای قدامی:
مفصل آرنج اسکلت آناتومی بازو و ساعد در حرکت آرنج را به هم متصل می کند. در ساعد انسان دو استخوان به نام های اولنا ( در طرف انگشت کوچک دست) و رادیوس (در طرف انگشت شست) قرار دارد. از طرفی بازو تنها از یک استخوان تشکیل شده که در قسمت آرنج، تغییر شکل داده و حجیم تر می شود.
این بخش حجیم به دو قسمت کندیل داخلی و خارجی تقسیم شده و بین این دو بخش یه برجستگی قرقره مانند وجود دارد که در تصویر 1 از نمای قدامی مشخص است. این برجستگی قرقره مانند در اطراف، از غضروف مفصلی تشکیل شده که در تصویر 3 به رنگ آبی نشان داده شده است. این غضروف مفصلی، قرقره را به فرورفتگی انتهای استخوان اولنا (فرورفتگی سمی لونار) مفصل می کند. فرورفتگی سمی لونار را می توانید در تصویر 2 به وضوح ببینید.
از طرفی انتهای استخوان رادیوس نیز با کاپیتلوم که در تصویر 1 محل آن را می بینید، مفصل می شود. اگر به نمای قدامی آناتومی بازو و ساعد در حرکت آرنج در تصویر 1 توجه کنید، دو حفره به رنگ های بنفش، آبی و زرد می بینید، که به ترتیب با نام های فوسای سر رادیوس و فوسای کورونوئید مشخص شدهاند. این دو در واقع حفره هایی هستند که در هنگام خم کردن دست به کار می آیند. در هنگام خم شدن کامل مفصل آرنج، سر استخوان رادیوس درون حفره‌ی بنفش، آبی و زائده‌ی کورونوئید استخوان اولنا، درون حفره‌ی زرد رنگ فرو میروند.
نمای خلفی:
از نمای خلفی آرنج، یک حفره را می بینیم که وجود آن به این دلیل می باشد که بخشی از استخوان اولنا که بخش برآمد های به نام اولکرانون است، در حالت صاف دست، درون این حفره قرار می گیرد. اگر در تصویر 3 به نمای کناری آناتومی بازو و ساعد در حرکت آرنج توجه کنید، بهتر متوجه شکل بخش انتهایی استخوان اولنا و شباهت آن به کلمه‌ی F انگلیسی خواهید شد.
این بخش F شکل، در زیر بخش قرقره مانند استخوان بازو قرار دارد و مفصلی که بین این دو بخش قرار گرفته، امکان حرکت 180 درجه ای در جهت عمودی را فراهم می کند.
نگاهی کلی به آناتومی بازو تا مچ دست
در تصویر 4 عضلات دست در 4 نما مشخص شده اند. دقت داشته باشید که این عضلات در حالتی بررسی شده اند که دست ها در استراحت بوده و هیچ چرخشی در هیچ یک از مفاصل انجام نگرفته است. فراموش نکنید که اصلاً نیازی به یادگیری اسامی این عضلات نیست و نام بردن آنها تنها برای این بوده که توضیحات دقیق تری ارائه شود.
این تصویر برگرفته از کتاب “آناتومی برای مجسمه سازان” نوشته‌ی “اولدیس زرینس” می باشد. این تصویر از این جهت انتخاب شده است که عضلات مختلف با رنگ از یکدیگر تفکیک شده اند و این دقیقاً بهترین روش برای در یاد سپردن شکل عضلات برای طراحان است.
تغییرات آناتومی بازو و ساعد در دامنه‌ی حرکتی آرنج
آناتومی بازو در حرکت آرنج
دامنه‌ی مجاز حرکتی آرنج انسان به همان اندازه ای است که در تصویر 5 مشخص شده است. لازم به ذکر است که علاوه بر مفصل آرنج که موجبات این حرکات را فراهم می کند، دو عضله‌ی مهم بازو (عضله‌ی دو سر بازویی و سه سر بازویی) نیز در آن نقش دارند. در تصویر 5 عضله‌ی دو سر بازویی به رنگ بنفش و عضله‌ی سه سر بازویی به رنگ قهوه ای نمایش داده شده اند.
در حالتی که طراحی آناتومی بازو و ساعد در حرکت آرنج به صورت کاملاً صاف در راستای یکدیگر قرار دارند (حالت A در تصویر)، عضله‌ی سه سر بازویی منقبض بوده و حجیم تر است. در حالی که عضله‌ی دوسر بازویی در این حالت (A)، در بازترین حالت خود در راستای بازو کشیده است.
در حرکت دست به سمت بالا، این دو عضله در جهت عکس هم تغییر می کنند. به این معنی که هر چه دست ما بالاتر برود، عضله‌ی سه سر، بازتر و کشیده تر شده و همراه با آرنج به سمت پایین حرکت می کند و عضله‌ی دو سر، منقبض تر شده و به سمت بالا جمع می شود و در نتیجه حجیم تر به نظر میرسد.
آناتومی ساعد در حرکت آرنج
در بین عضلات آناتومی بازو و ساعد در حرکت آرنج دو عضله‌ی “براکیورادیالیس” و “اکستانسور بلند مچ در طرف رادیال” از عضلات مهم و تأثیرگذار در طراحی هستند و حرکت های مختلف دست در شکل آنها تأثیر گذاشته و غالباً نمود بیرونی پیدا میکند. حرکت آرنج نیز همانطور که در تصویر 6 میبینید، در شکل این دو عضله که با رنگ های سبز و آبی مشخص شده اند تأثیر می گذارد. به طوریکه در حالت صاف دست کاملاً کشیده بوده و با خم شدن دست این عضلات نیز کمی جمع می شوند.
نگارنده : آتوسا شعبانی
سئو شده توسط شرکت دیجیتال مارکتینگ فیبی لند
دیدگاهتان را بنویسید