آموزش طراحی آناتومی پای پرندگان

طراحی آناتومی پای پرندگان یکی از مسائل شگفت انگیز در علم زیست شناسی است که به ما نشان می دهد چگونه این موجودات معجزه آسا توانسته اند با استفاده از این ساز و کارهای پیچیده، در آسمان پرواز کنند. پرندگان با استفاده از پاهای خود که با شکل و ساختاری منحصر به فرد برخوردارند، توانسته اند به نمونه ای بی نظیر از انعطاف پذیری و کارایی دست یابند.

در این نوع طراحی، هر جزء بدن پرنده به گونه ای طراحی شده است که وظایف متفاوتی را انجام دهد و به همراهی دیگر جزء ها تعامل کند. از این رو، این طراحی بی نظیر نه تنها برای ما به عنوان یک الگوی الهام بخش در طراحی و مهندسی، بلکه در درک بهتر از تکامل و عملکرد این موجودات زیبا نیز اهمیت دارد.

با توجه به تطبیقی بودن طراحی آناتومی پای پرندگان، می توان گفت که هر نوع پرنده مطابق با شیوه زندگی و محیط طبیعی خود، پای خاصی دارد که به بهترین شکل ممکن برای انجام وظایف خاص خود طراحی شده است. از پاهای کوچک و محکم پنگوئن ها برای شنا در آب و دستیابی به غذا، تا پاهای بلند و نیرومند عقاب ها برای شکار و پرواز در ارتفاعات بالا، هر پای پرنده شگفت آور است و تنها با نگاهی به طراحی آن، می توانیم از هنر واقعی طبیعت متعجب شویم.

با بررسی دقیق طراحی آناتومی پای پرندگان می توانیم به یک جهان هماهنگ از شگفتی ها و تعقیب پشت سر شیوه زندگی و عملکرد این موجودات پرنده دست یابیم. این مطالعه می تواند به ما کمک کند تا در طراحی و مهندسی از الهام بخشی بی نظیری بهره ببریم و نگاهی جدیدتر به تکامل و عملکرد حیوانات پیدا کنیم. همچنین، درک بهتر از طراحی آناتومی پای پرندگان می تواند به ما کمک کند تا در محافظت و حفاظت از این موجودات زیبا و محیط زیست آنها بهتر عمل کنیم.

“16 آموزش برای طراحی آناتومی به صورت تخصصی” : در این مقاله بلند، توضیحات و آموزش هایی راجب به آموزش طراحی آناتومی انسان و پرندگان را برای شما هنردوستان شرح داده‌ایم. جهت مطالعه مقاله کلیک کنید!!!

طراحی آناتومی پای پرندگان

پای پرندگان متناسب با سبک زندگی آن­ها بوده و در نیازهای مختلف آن­ها از جمله شنا کردن در آب، بالا رفتن از درخت، شکار کردن و … به آن­ها کمک می کند. در این مقاله به بررسی آناتومی انواع مختلف پای پرندگان و کارکرد آن­ها می پردازیم. در حالت کلی آناتومی پای پرندگان در مقایسه با انسان، از اجزای مشترک تشکیل شده­ است اما شکل متفاوتی دارد. در تصویر 1 این تشابهات و تفاوت­ ها را مشاهده می کنید.

در این تصویر می­بینیم که استخوان ران پرندگان همچون انسان، از یک استخوان واحد در مقیاس کوچکتر تشکیل می ­شود. در هر دو آناتومی کاسه­‌ی زانو، دو بخش ران و ساق را جدا می­ کند. اسکلت ­بندی ساق انسان از دو استخوان با نام­ های “درشت نی” و “نازک نی” تشکیل شده است. در حالیکه ساق پای پرندگان یک استخوان دارد. بخش استخوان قوزک پا در پرندگان برخلاف انسان، هم ­سطح با انگشتان نیست. این بخش به ­وسیله­‌ی مفصل مچ به ساق پا متصل است.

در نهایت تفاوت محسوس در اسکلت پای پرندگان در مقایسه با پای انسان، تعداد و شکل انگشتان است. آناتومی پای پرندگان حداکثر چهار انگشت دارد اما تناسبات و زاویه‌­ی قرارگیری این انگشتان در کنار هم در پرندگان مختلف با توجه به سبک زندگی آن­ها شکل­ های متفاوتی دارند.

پرندگان در نگارگری بسیار پرکاربرد هستند. در صورتی که تمایل به یادگیری اصولی طراحی پرندگان دارید، دوره ­ای مجازی در سایت آکادمی استاد رشیدی با عنوان “آموزش نگارگری طراحی ذهنی پرندگان” برای شما آماده شده است که مراحل طراحی بخش­ های مختلف بدن انواع پرندگان و همچنین ترکیب­ آن­ها با هم در نماهای مختلف، به زبانی ساده موجود است.

پاهای مناسب برای نشستن در سطوح مختلف (Perching)

پرندگانی همچون گنجشک­سانان دارای پاهایی هستند که آنان را قادر به نشستن در سطوح مختلف و حفظ تعادل می کند. پای این پرندگان از سه انگشت در جلو و یک انگشت در عقب همراه با ناخن­ های تیز و خمیده تشکیل شده است.

در تصویر 2 سطحی که گنجشک بر روی آن نشسته ایجاب می­ کند که انگشتان پرنده باز باشد اما در شرایط مختلف برای حفظ تعادل، به میزان مورد نیاز انگشتان خود را جمع می­ کنند. در تصویر 3، آناتومی انگشتان و نحوه‌­ی خم شدن تدریجی آن­ها را می ­بینید. در سطوح مختلف به مقدار مورد نیاز انگشتان خود را جمع می­ کنند. با بررسی تصویر 4  این مورد را بهتر درک خواهید کرد.

آناتومی پای پرندگان، مناسب برای بالا رفتن از تنه‌­ی درخت (Climbing)

آناتومی پای پرندگانی مثل دارکوب­ ها که دارای پاهایی با دو انگشت در جلو و دو انگشت در عقب هستند. به ناخن­ های تیز دارکوب و انحنای ناخن­ های عقب در تصویر 5 توجه کنید که موجب فرورفتن سطحی در تنه‌­ی درخت و جلوگیری از افتادن پرنده می شود. طوطی­ ها نیز دارای پاهایی مشابه با دارکوب­ ها هستند.

آناتومی پای پرندگان، مناسب برای کندن (scratching)

بسیاری از پرندگان از حشرات تغزیه می ­کنند. پرندگانی همچون مرغ­ که پرواز نمی­ کنند پاهای خاصی مناسب برای کندن زمین برای یافتن حشرات، دارند. آناتومی پای پرندگان مشابه با گنجشک­سانان شامل سه انگشت جلویی و یک انگشت عقبی هستند. همه‌­ی این انگشتان از ناخن ­های محکمی برای کندن زمین تشکیل شده‌­اند.

آناتومی پای پرندگان، مناسب برای شنا کردن (swimming)

پرندگانی همچون مرغابی­سانان برای شنای بهتر در آب دارای پاهایی خاص متشکل از پرده­ هایی در بین انگشتان هستند. پای بیشتر مرغابی ­ها کوتاه بوده و دارای سه انگشت جلویی می ­باشند. پرده­ ها همان­طور که در تصویر 7 می ­بینید، در بین همین سه انگشت جلویی قرار گرفته است. درحالیکه در بخش پشت پا، یک انگشت کوچک­تر قرار دارد. سه انگشت جلویی از ناخن­ های ضخیمی برای یافتن غذا از میان ریشه­‌ی گیاهان تشکیل شده است. پای مرغابی­سانان رنگ­ های مختلفی دارد. این موضوع در تشخیص نژاد آن­ها مؤثر است.

گونه­‌ی دیگری از آناتومی پای پرندگان آبزی که وابستگی بیشتری به آب دارند، هر چهار انگشت در یک پرده قرار گرفته است. این ویژگی باعث می­ شود تا با حداکثر نیرو در آب شنا کرده و به جلو بروند.  پلیکان ­ها جزو این دسته از پرندگان هستند. (تصویر 8)

پای دسته‌­ی دیگری از پرندگان آبزی شکل پیچیده‌­تری دارد. بدین صورت که اطراف هر انگشت را یک پرده با شکل خاصی احاطه کرده است. چنگرها مثال خوبی برای این شکل از پای پرندگان هستند. این پاها پرندگان را قادر می­سازند تا بتوانند علاوه بر زیستن در آب، در خشکی نیز برای مدتی طولانی راه بروند. در تصویر 9 یک چنگر را مشاهده می ­کنید.

نوع دیگری از پرندگان نیز وجود دارند که در کنار آب زندگی می ­کنند. پای این پرندگان اغلب دارای انگشتان درازی است که معمولاً دارای نیم ­پرده هستند. مرغابی ­ها جز این دسته از پرندگان محسوب می ­شوند. (تصویر 10)

آناتومی پای پرندگان، مناسب برای شکار (Grasping)

پرندگان شکاری برای گرفتن طعمه­‌ی خود دارای پاهای پنجه مانندی هستند که آن­ها را چنگال می­ نامیم.­ شاهین یکی از انواع پرندگان شکاری است که شکل پای این پرنده را می­ توانید در تصویر 11 مشاهده کنید.

همچنین ناخن­ های پرندگان شکاری بلند و نوک تیز بوده و در زیر پای آن­ها نیز برجستگی­ های بزرگ وجود دارد که همه­‌ی این موارد برای شکار هر چه بهتر پرنده هستند. از نکات مهم دیگر که باید در طراحی آناتومی پای پرندگان به آن توجه شود این است که بخش تارسوس (به تصویر 1 مراجعه کنید) پای پرندگان شکاری اغلب پوشیده از پر است. و در جغدها حتی انگشتان هم دارای کرک هستند.

پاهای مناسب برای دویدن (Running)

این گونه از پرندگان برخلاف پاهای پرندگانی که تاکنون بررسی کردیم دارای سه انگشت است که برای دویدن بهتر به پرنده کمک می ­کند. از جمله‌­ی این پرندگان می­ توان به شترمرغ­ استرالیایی (Emus) اشاره کرد. این در حالیست که پای برخی شترمرغ­ ها تنها از دو انگشت تشکیل شده است.

سئو شده توسط شرکت دیجیتال مارکتینگ فیبی لند