آموزش نگارگری طراحی دم سیمرغ

در این مقاله، به آموزش نگارگری طراحی دم سیمرغ پرداخته‌ایم و به نمونه‌ هایی از آثار این هنرمندان زیبا و جذاب اشاره کرده‌ایم. به همراه معرفی برخی از مهم‌ترین نگارگرانی که در این زمینه فعالیت می‌کنند و نکات مهمی که در این زمینه باید رعایت شود.

در دوران باستان، دم سیمرغ نمادی از قدرت و شجاعت بود که در ایران باستان به عنوان نمادی از پادشاهی و حکمرانی استفاده می‌شد. این نماد با طراحی دقیق و زیبا، به یکی از محبوب‌ترین نمادهای ایرانی تبدیل شده است.

امروزه، با توجه به اهمیت و جایگاه این نماد در فرهنگ و تاریخ ایران، طراحان بسیاری سعی کرده‌اند تا با ایده‌های خلاقانه و طرح‌های زیبا، دم سیمرغ را به شکل‌های مختلفی به تصویر بکشند. از جمله طراحانی که در این زمینه فعالیت می‌کنند، نگارگران هستند که با استفاده از قلم و مداد، نقاشی‌های زیبایی را با موضوع دم سیمرغ خلق می‌ کنند.

“16 آموزش نگارگری و طراحی آناتومی انسان و پرندگان” : در این مقاله بلند، توضیحات و آموزش هایی راجب به نگارگری و طراحی آناتومی اعضای مختلف بدن انسان و پرندگان را برای شما هنردوستان شرح داده‌ایم. جهت مطالعه مقاله کلیک کنید!!!

نکاتی چند در آموزش نگارگری طراحی دم سیمرغ

معرفی سیمرغ

سیمرغ در اساطیر و فرهنگ ایران پیشینه گسترده دارد. 

سیمرغ پرنده ای با بال های گسترده و دمی بسیار بلند و مواج است با رنگهای زیبا که در تصویرگریهای نسخ مختلف شاهنامه و دیگر آثار نقاشی ایرانی دیده می‌شود.

تصویر خیال انگیز سیمرغ در نگارگری رابطه تنگاتنگ با ادبیات و شعر و عرفان دارد و از موضوعاتی است که در متون مختلف مانند منطق الطیر و شاهنامه به آن پرداخته اند.

از جمله نقوشی که در نگارگری ترسیم می‌ شود تصویر جانداران واقعی و خیالی است. در ترسیم برخی از حیوانات تلاش شده که از شکل آن حیوانات در طبیعت تقلید شود اما در ترسیم برخی دیگر از جانوران به ویژه جانوران خیالی چنین نیست و نگارگران از شکل های سنتی در ترسیم این جانداران پیروی کرده‌اند.

از جمله این جانوران می توان به سیمرغ اشاره کرد. سیمرغ از موجوداتی است که در اساطیر کهن ایرانی از آن یاد شده و می توان گفت که منشا کاملا ایرانی دارد و اما باید توجه داشت که با وجود قدمت و اساطیری بودن سیمرغ ترسیم آن در نگارگری چندان کهن نیست. سیمرغ در عناصر نمادین نگارگری جزء نمادهای تلفیقی محسوب می شود.

در ترسیم سیمرغ از طرح های سنتی استفاده شده است و معمولا در آثار قدمی شکل آن تقریبا یکسان است و تفاوت عمده میان نگاره ها در میزان ظرافت و شیوه ترسیم آن است. تصویر سیمرغ در نسخه های مصور شاهنامه بسیار رواج دارد به همین دلیل این نگاره ها مهم ترین منبع بررسی نقش سیمرغ در آثار گذشته است.

در نقاشی ایرانی پرنده های تزیینی و سیمرغ دم‌ های بلندتری بعد از دم خود دارند که آویزان است (البته در بعضی پرنده های واقعی هم این دم ها دیده می‌ شود).

نگارگری طراحی دم سیمرغ و دیگر پرنده ها در آثار نگارگران معاصر همچون آثار قدیمی و مکاتب مختلف بسیار دیده می شود. اما در آثار قدیمی در مقایسه با آثار معاصر دم دارای کش و قوس و انعطاف و ظرافت کمتری است و منحنی های دم از تراکم کمتری برخوردارند. و بیشتر به شکل چند منحنی بلند و مواج دیده می‌شوند.

خطوط خشک‌ترند و پرهای ظریف با تندی و کندی های زیاد و تزیینات وسط آن ها کمتر دیده می شود و رنگ در این آثار از تنوع کمتری برخوردار است.

در آثار متاخر تندی و کندی و تمایز خطوط روشن و تیره بخصوص در طراحی های سیاه قلم بیشتر دیده می شود.

و در ترسیم رنگی بال ها و دم سیمرغ تنوع رنگی و طراوت بیشتری می بینیم که صور خیالی لطیفی را رقم زده اند .در اطراف منحنی اصلی دم منحنی های کوچکتری منشعب می شوند که هر کدام با پرهای ظریف تزیین می شوند و البته هر چه به اطراف متمایل می‌ شوند تراکم کمتر و رنگ ها روشن‌تر می شود.همانگونه که در آثار استاد فرشچیان به زیبایی هرچه تمام‌تر به تصویر کشیده شده است.

در بعضی از آثار هنرمندان معاصر پهنای انتهای دم سیمرغ بیشتر و تزیینات زیادتری دارد که گاه شبیه پرهای رنگی طاووس است، خطوطی باریک و نازک اطراف تزیینات را پر کرده و به تدریج به سمت بالا ظریف‌تر و کم پشت تر می شوند.

اما در گونه دیگری از طرح ها می بینیم که منحنی های دم کم و بیش از ابتدا تا انتها پهنای یکدست تری دارند و تزیینات در آنها کمتر است.

در فضاسازی‌ های که دو یا چند سیمرغ وجود دارد معمولا  سیمرغ ها و‌ بال آنها طوری کنار هم قرار می گیرند که ترکیب بندی دایره ای ایجاد کرده و چشم بیننده در یک قوس آنها را دنبال می کند.

طراحی دم سیمرغ

در انتها به بیان نکاتی در مورد آموزش نگارگری طراحی دم سیمرغ میپردازیم:

1. ابتدا خطوط منحنی بلندی برای دم کشیده که از اطراف آن خطوط منحنی کوچکتری منشعب می‌شود. قسمت اتصال دم به بدن شامل پرهای روی دم و زیر دم و به شکل پوش پر هستند و بعد مابقی دم اضافه می شود.
2. جهت اصلی این خطوط هماهنگ با فضاسازی بدن پرنده و وحدت با دیگر عناصر طرح مشخص می‌ شود.
3.  در انتهای منحنی اصلی، پهنای دم را با خطوط ریزتر همراه با تندی و کندی می کشیم ،سر خطوط تیره تر و اصطلاحا کندی است ،معمولا قسمت وسط را برای تزیین قرار می دهیم.
4. در منحنی های کوچکتر پرها را نباید در یک اندازه و یک جهت کشید ،جهات مختلف منحنی های دم ، همدیگر را نشان می دهند.
5. خطوط صاف و خشک نیستند و به حالت نرمی انحنا دارند.
6. برای خطوط کوچکتر از چرخش مچ استفاده می شود و برای ایجاد خطوط بزرگتر از بازو و سرشانه کمک می گیریم.
7. خطوط داخلی نسبت به دور باید روشنتر و ظریف‌تر باشد.
8. طول دم بسته به سلیقه و نظر هنرمند متفاوت است ولی معمولا دم از سر و بدن پرنده بلندتر طراحی می شود.

و نهایتا اینکه خطوط ظریف در کنار هم که در هر قسمت تندی و کندی متناسب خود را دارد بسیار در زیبایی دم ها موثر هستند.

با شرکت در دوره «آموزش طراحی ذهنی پرندگان در نگارگری» آکادمی رشیدی می توانید بطور کامل با نگارگری طراحی دم سیمرغ و سایر پرندگان آشنا شده و به شکل اصولی طراحی را آموزش ببینید.

سئو شده توسط شرکت دیجیتال مارکتینگ فیبی لند