معرفی 5 نوع رنگ در نگارگری
مقدمه
رنگ، زبانی بی کلام است که هنرمندان از آن برای بیان احساسات، افکار و ایده های خود استفاده می کنند. رنگ در نگارگری، به عنوان یک ابزار قدرتمند، قادر است تا تصاویر را به زندگی بیاندازد و ارتباط عمیقی را بین آثار هنری و تماشاگران ایجاد کند.
هر رنگ در نگارگری دارای یک طیف عاطفی و اثرگذاری خاص است. رنگ ها می توانند احساسات متنوعی را به تصویر بکشند؛ از شادی و خوشحالی گرفته تا غم و اندوه. آبی، زرد، قرمز، سبز و هر رنگ دیگری که ممکن است به ذهن شما برسد، هر کدام داستان خود را تعریف می کنند. هنرمندان با استفاده از ترکیبات مختلف رنگی، می توانند تأثیرات متفاوتی را در آثار خود به ارمغان آورند و در تماشاگران احساسات و تجربیات گوناگونی را به وجود آورند.
نگارگری با استفاده از رنگ، یک سفر جذاب و خلاقانه است. در این سفر، هنرمندان می توانند با ترکیبات رنگی منحصربه‌فرد، نقاشی هایی را خلق کنند که به تماشاگران امکان می دهد در دنیایی جدید و متفاوت فرو روند. با استفاده از رنگ در نگارگری، هنرمندان می توانند احساسات خود را به صورت بصری به نمایش بگذارند و تجربه های شگفت انگیزی را در اثر خود جاگذاری کنند. این هنر، یک پنجره ای است که از طریق آن هنرمندان می توانند با جهان دیگران ارتباط برقرار کنند و از طریق رنگ، داستان هایی جدید و بی کلام را بازگو کنند.
“بیش از 40 دوره آموزش نگارگری با آکادمی رشیدی” : در این مقاله بلند، توضیحات و آموزش هایی راجب به آموزش نگارگری انسان و پرندگان را برای شما هنردوستان شرح داده‌ایم. جهت مطالعه مقاله کلیک کنید!!!
نگارگری نقش بهشت است. بهشت جایی است که هر آنچه در اوست، از انسان گرفته تا اشیا، همه از نور هستند. لذا نور وجودی خود را عرضه می دارند. منبع این نور امنیت درونی آنها است. این نور است که سبب پیدایش رنگ می شود. و رنگ در نگارگری نمایش درون هر چیزی است.
در این عالم نیز هر چیز به رنگی است. همه رنگ ها در کنار هم زیبایی بی حد و حصر برای این دنیا به وجود آورده اند لیکن در مقابل رنگ های بهشتی هیچ اند. اینجاست که نگارگر با ترکیب رنگ ها در کنار هم به ایجاد آنچه پیوند این دو عالم است می پردازد.
رنگ در نگارگری از گذشته تا کنون به عنوان اساسی ترین ابزار برای نگارگران بوده است. آنها با تمام امکانات و موادی که در اختیار داشتند تلاش می کردند تا بهترین و زیباترین رنگ ها را برای استفاده در آثار خود به وجود آورند. هنرمندان از رنگ ها برای نشان دادن حالات و روحیات استفاده بسیار برده اند. مثلا رنگ زرد نماد استقامت و تفکر است، بنابراین به صورت مثلث در ترکیبات آثار بهره گیره شده است. یا رنگ آبی به نماد آزادگی و به صورت حرکات دایره ای استفاده شده است.
از این رو رنگ در نگارگری از رنگ های سنتی تا رنگ های مدرن راه درازی را پیموده تا شگفتی های این هنر را بیش از پیش آشکار نماید. در ادامه این مقاله به بررسی انواع رنگ در نگارگری می پردازیم تا هنرجویان عزیز با کاربرد آنها برای استفاده بهتر در آثار خویش آشنا گردند.
انواع رنگ در نگارگری
یک دسته رنگ در نگارگری به عنوان رنگ جسمی و دسته دیگر به عنوان رنگ روحی در نگارگری استفاده می شود. رنگ های جسمی رنگ های پوششی هستند برای زیرکار و رنگ های روحی که لطیف ترند برای ساخت و ساز و پرداز مورد استفاده هنرمندان نگارگر قرار می گیرد. عمده رنگ هایی که در نگارگری مخصوصا برای کار روی بوم استفاده می شود به شرح زیر می باشد:
- رنگ های سنتی
- رنگ گواش
- رنگ آبرنگ
- رنگ مرکب
- رنگ آکرلیک
رنگ سنتی
در گذشته و زمانی که هنوز رنگ های شیمیایی وجود نداشتند هنرمندان رنگ های مورد نیاز خود را از گیاهان یا مواد در دسترس می ساختند. رنگ در نگارگری سنتی بر پایه یک نظام هفت تایی بود. به این ترتیب که سه رنگ اول سیاه، اُکر و سفید بودند و دسته چهارتایی که بخش دوم رنگ در نگارگری را تشکیل می داد سرخ، زرد، سبز و آبی بودند.
بر همین اساس مثلا رنگی مثل سرخ از گیاه روناس استخراج می شد. رنگ سبز را با ترکیب براده مس و سرکه به دست می آورند. به این ترتیب که این دو را در جای مرطوبی قرار می دادند و بعد از اینکه مس در سرکه حل می شد آنرا خشک کرده با نفت می ساییدند و با چسبی مخصوص مخلوط می کردند. این ترکیب سبز خوشرنگی را ایجاد می کرد.
رنگ گواش
با پیشرفت صنعت رنگ ها نیز به صورت صنعتی و با حجم بسیار تولید شدند. رنگ گواش از ترکیب رنگدانه ها با صمغ عربی به دست می آید. این رنگ حالت خمیری نرم دارد و پس از استفاده وضوح و شفافیتی بالایی دارد. حلال این رنگ آب است و حتی پس از خشک شدن اگر با آب ترکیب شود باز هم به حالت اول برمی گردد.
این رنگ در نگارگری کاربرد فروان دارد و هنرمندان بسیار از این رنگ برای آثار خود استفاده نموده اند. بیشترین کاربرد رنگ گواش برای رنگ زمینه یا رنگ های جسمی می باشد. دقت داشته باشید اگر رنگ گواش را درحجم بالا بر روی سطح مورد نظر قرار دهید رنگ می شکند. با تمرین و تکرار می توانید به روش استفاده مفید آن دست یابید.
رنگ آبرنگ
آبرنگ و گواش را از یک خانواده می دانند ولی این دو رنگ تفاوت بسیاری با یکدیگر دارند. آبرنگ نسبت به گواش شفافتر و سبک تر است. همچنین از رنگدانه های ریزتری تشکیل شده است. این رنگ نیز از ترکیب رنگدانه ها با صمغ عربی به دست می آید اما به علت بافت لطیف آن به صورت بلوک یا قرص در بازار عرضه می شود. حلال آن آب است.
این رنگ در نگارگری به عنوان رنگ روحی شناخته می شود. به این ترتیب بعد از اینکه روی بوم رنگ جسمی کار شد برای اضافه کردن جزئیات و پردازها باید از رنگ های سبک تر مانند آبرنگ استفاده نمود. از آبرنگ و گواش می توان در تکنیک های خیس در خیس یا خیس در خشک نیز بهره گیری کرد.
رنگ مرکب
یکی دیگر از انواع رنگ در نگارگری رنگ مرکب است که می توان آنرا جزو رنگ های سنتی نیز به شمار آورد. زیرا این رنگ در ابتدا از دوده ها و ترکیب آن یا صمغ عربی یا زاج و .. به دست می آورند. برای استفاده از آن نیز از حلال آب یا گلاب استفاده می کردند.
امروزه این رنگ ها به صورت شیمیایی و در طیف های مختلف رنگی تولید می شوند. در نگارگری نیز معمولا برای قلمگیری استفاده می شود. تبحر و تجربه هنرمند در استفاده از این رنگ در نگارگری نقش بسزایی دارد.
رنگ آکرلیک
رنگ آکرلیک از دوره معاصر به هنر نگارگری راه یافت. در آثار استاد فرشچیان استفاده از این رنگ را به وفور دیده اید.
این رنگ از ترکیبات شیمیایی رنگدانه ها با رزین به دست می آید. مقاومت وماندگاری بالا از ویژگی های اصلی این رنگ می باشد. حلال آکرلیک آب است اما بعد از خشک شدن دیگر با آب باز نمی شود. برای اینکه هنگام کار این رنگ به سرعت خشک نشود می توانید به آموزش رایگان «راه های جلوگیری از خشک شدن آکرلیک» در سایت آکادمی رشیدی مراجعه نمایید.
آکرلیک به عنوان درخشنده ترین رنگ در نگارگری مورد توجه هنرمندان بسیار قرار گرفته است. هنرمندان می توانند چند لایه از این رنگ را روی یکدیگر قرار داده و جلوه های زیبایی بیافرینند. همچنین برای تکنیک ابر و باد نیز بسیار مناسب است. از این رنگ در تمام مراحل اجرای رنگ در نگارگری می تواند بهره گیری شود.
اگر تمایل دارید در دوره رایگان «آموزش نگارگری رنگ آکرلیک» در سایت آکادمی رشیدی شرکت کنید، اینجا کلیک کنید!!!
سخن پایانی
به علت اهمیت رنگ در نگارگری از دیرباز تا کنون هنرمندان و نگارگران از رنگ های مختلفی استفاده نموده اند. بعد از گذر از رنگ سنتی معروفترین رنگ ها، رنگ های گواش، آبرنگ، مرکب و آکرلیک هستند. چون این رنگ ها بر پایه آب استفاده می شوند لذا توصیه می گردد که رنگ هایی که روی پالت استفاده می کنید را دور نریزید و بعد از خشک شدن با سلفون بپوشانید. در مصرفی بعدی با اضافه کردن مقدار کمی آب دوباره می توانید از رنگ ها استفاده نمایید.
با توجه به سبک، نگارگر از انواع مختلف رنگ بهره گیری می نماید. برای آشنایی با تکنیک استفاده از رنگ آکرلیک در نگارگری می توانید در دوره تکنیک معاصر آکرلیک ( آشنایی با تکنیک استاد فرشچیان ) در آکادمی استاد رشیدی شرکت نمایید.
سئو شده توسط شرکت دیجیتال مارکتینگ فیبی لند
دیدگاهتان را بنویسید