آموزش نگارگری طراحی درخت

مقدمه

آموزش نگارگری طراحی درخت، یک دنیای خلاقانه و جذاب را به شما معرفی می‌ کند که در آن می‌ توانید با استفاده از خطوط و رنگ‌ ها، زیبایی و حیات درختان را به تصویر بکشید. این هنر به شما امکان می‌ دهد تا با تمرکز و دقت، به خلق آثاری متفاوت و با احساس بپردازید که در هر قسمت آن، انرژی و زندگی جاری است.

طراحی درخت با استفاده از نگارگری، برای همه سطوح تجربه قابل یادگیری است. اگر هنوز تازه کار هستید، می‌ توانید با اصول اساسی شروع کنید و به تدریج با استفاده از تکنیک‌ ها و روش‌های پیشرفته، مهارت خود را بهبود دهید. همچنین، این هنر به شما اجازه می‌ دهد تا به خلاقیت خود راه بدهید و با استفاده از دیدگاه و خلاقیت شخصی خود، طرح‌های منحصر به فرد خود را ایجاد کنید.

در طراحی درخت با نگارگری، شما می‌ توانید از مواد مختلفی مانند مدادهای رنگی، خودکارها و حتی رنگ‌های آب استفاده کنید. این هنر، فرصتی را برای بیان احساسات و واقعیت‌ های مختلف فراهم می‌ کند.

آیا می‌ خواهید احساس آرامش و آرامش درختان را به تصویر بکشید؟ یا شاید می‌خواهید با استفاده از رنگ‌های جریانی و خطوط پویا، انرژی و جوانی درختان را به تصویر بکشید. با آموزش نگارگری طراحی درخت، شما قادر خواهید بود تا بازیگر خلاق خود در دنیای بی‌ پایان درختان شوید و آثاری را به وجود آورید که همچنان در خاطره‌های بینندگان خواهد ماند.

“بیش از 40 دوره آموزش نگارگری با آکادمی رشیدی” : در این مقاله بلند، توضیحات و آموزش هایی راجب به آموزش نگارگری انسان و پرندگان را برای شما هنردوستان شرح داده‌ایم. جهت مطالعه مقاله کلیک کنید!!!

آموزش نگارگری طراحی درخت

گیاهان و درختان از دیرباز در ایران مورد توجه و احترام بوده اند و همیشه در محیط زندگی انسان جای خاصی به آنها اختصاص داده شده است.

خیلی از جشن ها و آیین ها در طبیعت برگزار می‌ شده و حتی برخی از گیاهان به عنوان نماد و مقدس شناخته می شد.

در ایران نخستین نمونه های گیاهی روی سفال ها و مهرها و سنگ ها یافت می شود. آثار به جا مانده دوره اعلامیان مثل مفرغ های لرستان و مارلیک و زیویه پر از تصویرهای گیاهی است.

در زمان مادها و هخامنشیان و پارتها تصویر آیینی درختان را می‌ بینیم و از سده های سوم و چهارم بعد از اسلام یعنی در عهد سامانی نقش و نماد درخت به صورت محوری در همه جای هنر این دوران دیده می شود.

گیاهان بسته به زیبایی و سرسبزی ثمرده‌ی یا بی ثمری آنها در فرهنگ و هنر ایرانی تبدیل به نقش و نگار و نماد شده اند. از مهمترین نقش های آیینی و نمادین می توان به نقش درخت سرو و چنار در هنر و فرهنگ ایران زمین نام برد.

سرو نماد جاودانگی

سرو نماد جاودانگی و حیات پس از مرگ است و حتی در کشورهای دیگر مانند یونان باستان و چین و ایتالیا در کنار گورها یافت می شود. سرو از دیرباز در انواع هنرهای ایران از جمله در نقاشی و صنایع دستی و معماری استفاده شده است. (همینطور که در نقش برجسته های هخامنشی و تخت جمشید می بینیم).

سرو درختی است که در نگاره ها به خوبی و با جزییات نقش شده است. در نگارگری ایرانی طراحی درخت سرو حضور پیوسته ای دارد و اغلب در حاشیه کادر قرار گرفته و به خارج از کادر کشیده می‌ شود.

سرو همواره مورد توجه ادیبان و شاعران در دوره های مختلف به ویژه در سده های ۴ و ۵ هجری قرار داشته است. حکیم فردوسی از شاعرانی است که از گیاهان به خصوص سرو و مفاهیم نمادین آنها استفاده کرده است. در این اشعار سرو نماد عظمت و نیکی و جاودانگی و آزادگی است و نماد بسیاری از شخصیت های شاهنامه است. در نگاره های مربوط به شاهنامه نیز نگارگر ایرانی با مهرت و ذوق خود این نمادها را با رعایت قواعد زیباشناسانه نقش کرده است.

چنار

چنار از بزرگترین و پر عمرترین درختان ایران است. این درخت هرساله پوست انداخته و شاخه ها رنگ سبز تازه ای به خود می گیرند. این جوان شدن هر ساله قداستی به این درخت بخشیده است. طراحی درخت چنار در فرهنگ ایرانی نماد شکوه و تعلیم است و در نگاره های ایرانی جشن های باشکوه و آیین ها در سایه چنار برقرار و به تصویر کشیده شده است.

انواع عناصر نمادین در نگارگری ایران را می توان در سه گروه عمده بررسی کرد. نمادهای هندسی، تلفیقی و طبیعی.

نمادهای طبیعی شامل طبیعت و عناصر تشکیل دهنده آن است که همواره الگو و منبع تخیل و ایده هنرمندان بوده و ارتباط گسترده انسان با طبیعت نگرش و جهان بینی او را رقم زده است. عناصری همچون انسان و گیاه و جانور و همچنین عناصر چهارگانه آب و آتش و باد و خاک به عنوان نمونه های نمادین در این گروه قرار می گیرند.

باغ در نگارگری ایرانی تٱکیدی بر ستایش طبیعت زیباست. نگارگران همانند دیگر عناصر اصلی طبیعت مثل آب و کوه نگاه ویژه ای به طراحی درختان داشته اند. نقاشان ایرانی در دوره های مختلف شکل درختان را به طبیعت نزدیک کرده و گاهی آن را کاملا انتزاعی و خیالی به تصویر کشیده آمد.

با نگاهی به نگاره های مکاتب گوناگون می بینیم که این نگاه ویژه به آموزش نگارگری طراحی درختان در دوران صفویه به اوج می‌ رسد و در شاهکار این دوره یعنی شاهنامه تهماسبی به صورت خاص مشهود است.

در منظره سازی که از ارکان مهم در نگارگری است طراحی درخت و درختچه از عناصر اصلی به حساب می آیند. هنرمند نگارگر به زیبایی و ظرافت شکل های مختلف درختان و‌ بوته ها را ترسیم کرده و با الهام گیری از طبیعت نمونه ای از درختان مختلف را در سبک های مختلف به تصویر کشیده اند.

در دوره های نخستین مکاتب، درختان اغلب خشک طراحی شده اند. در دوره ایلخانی با اینکه طراحی درخت در نگارگری همچنان خشک است ولی تا حدی اغنا و پیچش دیده می شود. در نگاره های دوره تیموری و صفوی طراحی درختان بسیار حالت دار شده و اغراق در پیچ و تاب آنها دیده می شود.

ولی در کل نسبت به آثار معاصر در مکاتب طراحی درختان ساده تر و پیچ و خم کمتری دارند. در خیلی از این آثار درختچه های کوتاهی می بینیم که معمولا بر روی صخره ها قرار دارند و دارای قسمت‌های بوته مانند بر روی شاخه ها هستند.

در آثار معاصر طراحی درخت در نگارگری گاه بطور اغراق آمیزی دارای پیچ و تاب هایی هستند و در کنار سایر عناصر ترکیب بندی جلوه زیبایی ایجاد کرده و گاه از کادر خارج شده و نگاه بیننده را به دنبال خود به سمت دیگر طرح می‌ کشانند.

در بسیاری از طرح ها درختان مختلف در کنار هم یا با عبور از روی یکدیگر هماهنگ با حرکت کلی ترکیب بندی اثر طراحی می‌ شوند. سرو معمولا از جمله درختانی است که در زیر قرار گرفته و سایر درختان با پیچ و تاب و شاخه های ظریف از روی آنها عبور می‌ کنند.

نکات طراحی درخت در نگارگری

مهمترین اصل در ترسیم درخت و شاخه حفظ ریتم یکنواخت از نظر پهن و باریک شدن آن از تنه تا سرشاخه است. ترتیب قرارگیری و موقعیتی شاخه ها همانند نمودار درختی است یعنی اینکه هر شاخه می تواند تبدیل به دو شاخه شود و در مجموع هر شاخه جدا شده از شاخه قبلی‌اش باریکتر است.

در ترسیم شاخه درختان و به طور کلی ترسیم عناصر تصویری نگارگری در واقع هر چیز در بهترین حالت خود باید قرار گیرد. درختان و بوته ها آرایش خاص و ترتیب قرارگیری حساب شده ای دارند.

• در مرحله اول خطوط را یک خطی کشیده و فضاسازی را مشخص کرده و بعد ضخامت را با تندی و کندی می کشیم.
• شاخه اصلی در درخت بلند تر است و تنه به مرور از پهنای پایین به سمت سرشاخه ها باریک می شود.
• همراه با فرم تنه اصلی شاخه های فرعی منشعب می شوند و لبه هر شاخه با حرکات آزاد و نرم و خطوط رفت و برگشتی کوتاه تکمیل می شود.

• خطوط دور طرح تیره تر از بقیه بخش های داخلی آن است، خطوط محیطی تنه و شاخه ها تندی و کندی تیره‌تری نسبت به سایه های داخلی دارند.
• تندی و کندی های دور به نحوی است که تیره‌گی ها تیره تر و نازکی ها نازک تر از حد معمول ولی متناسب هستند و خطوط تضاد بیشتری دارند. هر چه این تضاد بیشتر باشد نشان دهنده بافت زبر و خشن‌تر در طراحی درخت است و هرچه تضاد تیره و روشنی و ضخامت خطوط کمتر باشد پوسته درخت لطیف تر است.
• برای نشان دادن بافت روی تنه از سایه ها و هاشورهای کوتاه و بلند خاکستری رنگ استفاده می شود، و فرورفتگی و برآمدگی های روی تنه را کوتاه و تیره و حفره مانند نشان می دهیم.

• نوک شاخه ها باید تا جایی ادامه یابد که کاملا سر شاخه ها نازک شود تا درخت پرتر و زیباتر به نظر برسد.
• طراحی درختانی که روی تنه آنها حالت های بوته مانند وجود دارد باید موقعیت، اندازه و جهت بوته را برای هر ساخت مشخص کرده و سایه های مورد نیاز را با خطوط کوتاه تیره و روشن داخل آنها طراحی شود.
• برای ایجاد برجستگی و حجم بوته ها میتوان یا وسط را با خطوط ظریف کوتاه و بلند تیره کرد و اطراف را روشن تر هاشور زد و یا بالعکس اطراف بوته خطوط تیره تر و وسط روشن تر باشند.

• برای طراحی درختانی که شاخه های آنها تک خطی و برگ دار هستند شاخه های انشعابی از اطراف شاخه و تنه اصلی جدا شده و هماهنگ با ریتم  شاخه اصلی کشیده می‌شوند. به گونه ای که شاخه ها هرچه به سمت بالاتر می‌ روند باریکتر می‌شوند ولی طول و اندازه همه شاخه ها یکسان نیستند.
• انواع مختلف برگ ها را می توان روی این درختان طراحی کرد. برگ ها هرچه از شاخه اصلی خود دورتر شوند کوچکتر ترسیم می‌ شوند و هرچه به تنه اصلی نزدیکتر باشند بزرگتر طراحی می‌شوند. ولی در وسط شاخه و لابه لای آنها می توان برگ های کوچکتری نیز اضافه کرد.

• جهت مجموع برگ های یک شاخه و حالت کلی آنها به یک سمت در حرکتند و آشفته و بهم ریخته نیستند و هم جهت باهم ترسیم می شوند.
• در صورت استفاده از گل و شکوفه روی درخت ابتدا جای آنها رو شاخه موردنظر مشخص شده و بعد به طور کامل طراحی می‌ شوند.
• برای هر شاخه جداگانه و مشخص گلها و برگها ترسیم می‌شود. ممکن است شاخه ای پرتر و شاخه ای کم پشت تر باشد، تجمع برگ و شکوفه در ابتدای شاخه ها بیشتر است. وگاهی طراحی گلها و شکوفه ها باهم، همپوشانی دارند.

• اگر درختی خشک و بی بار طراحی شود خطوط آن تیز تر و شکننده تر هستند  و تضاد تیره و روشنی بیشتر دیده می‌ شود.
• در نهایت باید کل مجموعه درخت یعنی تنه و شاخه و برگها یا گلها دارای وحدت و هماهنگی باشند و زیبایی یک طراحی درخت در نگارگری را در ذهن ببیننده القا کنند.

با شرکت در دوره آموزش نگارگری طراحی درخت در آکادمی رشیدی می توانید با طراحی انواع درخت و بوته آشنا شده و طراحی ذهنی آنها را به خوبی یاد بگیرید.

سئو شده توسط شرکت دیجیتال مارکتینگ فیبی لند