زندگینامه آیدین آغداشلو نقاش ایرانی

آیدین آغداشلو هنرمند ایرانی است که کار خود را از نوجوانی آغاز کرد و در نشریات و موسسات خصوصی مختلف به عنوان تصویرگر مشغول به کار شد. او همچنین نقاشی هایی برای جلد کتاب خلق کرده است که از جمله آنها آثاری از “بهرام بیضایی” است. آغداشلو در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران تحصیل کرد و بعدها در آنجا به تدریس پرداخت. آثار او ترکیبی از اشکال هنر سنتی ایرانی با سبک‌های مدرنیستی است و نقاشی، تصویرسازی، طرح‌های گرافیکی و خوشنویسی تولید کرده است. او همچنین کتاب هایی در زمینه هنر و فرهنگ ایران نوشته است.

بیوگرافی آیدین آغداشلو

آیدین آغداشلو متولد 8 آبان 1319 در رشت، هنرمند ایرانی است که در زمینه های نقاشی، نویسندگی، نقد فیلم و طراحی فعالیت می کند. آثار هنری او اغلب مضامین زوال تدریجی و نابودی را به تصویر می‌کشند و او به خاطر بازنمایی آثار کلاسیک معروف به سبک مدرن و سورئال مشهور است. در مجموعه آثار آغداشلو، “خاطرات انهدام” و “سال‌های آتش و برف”، از شاخص‌ترین مجموعه‌های هنر مدرن ایران محسوب می‌شوند.

آیدین آغداشلو از نوجوانی شروع به طراحی، آفرینش گرافیک و نقاشی کرد و در سنین جوانی به عنوان تصویرگر در کتاب های درسی، مجلات و مؤسسات خصوصی ایرانی شروع به کار کرد. او بعداً به عنوان مدیر امور فرهنگی و هنری «دفتر ویژه شهبانو فرح پهلوی» خدمت کرد و در آنجا به جمع آوری آثار هنری از ایران و جهان کمک کرد.

آغداشلو همچنین در تأسیس موزه هنرهای معاصر تهران و موزه رضا عباسی نقش داشت و مدتی در این موزه به عنوان مدیر فعالیت کرد. پس از انقلاب ایران، آغداشلو به یکی از مشهورترین استادان نقاشی نسل سوم نقاشان مدرنیست ایرانی تبدیل شد.

آیدین آغداشلو تنها دو بار در ایران نمایشگاه انفرادی برگزار کرده است. اولین نمایشگاه در سال 1354 در انجمن ایران و آمریکا در تهران بود و دومین نمایشگاه در آبان 1393. آغداشلو علاوه بر بسیاری از نقاشی های مدرنیستی، آثار فراوانی از جمله نقد هنر و سینما، پژوهش تاریخ هنر و سفرنامه نیز نوشته است.

آیدین آغداشلو در سال 1319 در محله آفخرای شهر رشت به دنیا آمد و پدر و مادرش محمد بیگ آغداشلو معروف به “حاجی اوف” و ناهید نخجوان بودند. پدر آغداشلو از مهاجران قفقازی بود که در ایران ساکن شده بود و از اعضای حزب مساوات قفقاز بود. این خانواده نام خانوادگی خود را از نام شهر کوچک آغداش گرفته اند.

پس از اینکه نیروهای بلشویک به دستور لنین دوباره قفقاز را اشغال کردند، اعضای حزب برابری دستگیر و کشته شدند. محمد بیگ آغداشلو مجبور به فرار شد و شبانه سوار بر اسب از رود ارس گذشت و به ایران پناه برد.

پدر آیدین آغداشلو تحصیل کرده و به چندین زبان مسلط بود. پس از فرار به ایران و استخدام در وزارت راه، به کارهای مهندسی مشغول شد. با این حال، او به دلیل افسردگی ناشی از از دست دادن دارایی های خود و دوری از زادگاهش بیمار شد و در نهایت در حالی که آیدین تنها 11 سال داشت بر اثر بیماری سل درگذشت. آغداشلو اگرچه خاطرات زیادی از پدرش ندارد، اما از علاقه پدرش به شاهنامه فردوسی، یوگنی آنگین، طراحی و کتابخوانی یاد کرده است.

خانواده مادر آغداشلو از خاندان قاجاریه هستند. پدر آغداشلو در دوران تحصیل پسرش به استعداد نقاشی و کاردستی پی برد و او را نزد حبیب محمدی، نقاش و معلم هنر رشتی، برای اولین کلاس های رسمی هنری اش برد.

آغداشلو به یاد می آورد که وقتی برای اولین بار با حبیب محمدی آشنا شد، بهمن محصص هم حضور داشت و آن دو مشغول بحث راجب نقاشی درباره نبرد سالامین بودند. پس از آن آغداشلو به همراه مادرش به تهران نقل مکان کرد و نزد خاله‌اش ماند. آیدین آغداشلو در خانه با مادرش ترکی و با دیگران فارسی و انگلیسی صحبت می کرد. در سال 1332 در دبیرستان جم در محله قلهک ثبت نام کرد و با عباس کیارستمی و علی گلستانه همکلاسی شد.

خاله آغداشلو و شوهرش تاجر و دارا بودند. آیدین زمانی که با آنها زندگی می کرد، زمان قابل توجهی را صرف نقاشی در خلوت کرد. خاله‌اش با شناخت استعداد او در نقاشی، او را در کلاس های نقاشی مسیو بازیل ثبت نام کرد و آیدین آغداشلو برای اولین بار با تکنیک نقاشی با رنگ و روغن آشنا شد.

آیدین آغداشلو در مهمانی ای که خاله‌اش برگزار کرده بود با داریوش شایگان جوان آشنا شد که هنر آغداشلو را تحسین کرد و توضیحاتی در مورد نقاشی و آثار نقاشان پذیرا برای او ارائه کرد. آغداشلو اولین نقاشی خود را در چهارده سالگی فروخت. در شانزده سالگی در مؤسسه تبلیغاتی “آشنا” با حقوق ماهیانه سیصد تومان کار خود را در طراحی گرافیک آغاز کرد. اندکی بعد در بخش تبلیغات یک روزنامه مشغول به کار شد.

آغداشلو در 14 سالگی اولین اثر هنری خود را که خط نستعلیق به خط اسدالله شیرازی در دوره فتحعلی شاه قاجار نوشته شده بود، از یک مغازه عتیقه فروشی در تهران خریداری کرد. این خرید علاقه آیدین آغداشلو را به جمع آوری کتاب و نسخ خطی برانگیخت.

آغداشلو اولین نمایشگاه انفرادی خود را در سال 1354 در انجمن ایران و آمریکا در تهران برگزار کرد. در این نمایشگاه بیشتر اشیاء معلق، آدمک‌ها و چند اثر رنسانس به نمایش گذاشته شد که بعدها به اولین نمونه از مجموعه «خاطرات انهدام شده» تبدیل شدند و شکل گیری دغدغه آغداشلو با نابودی و مرگ را نشان دادند.

در سال 1359 آغداشلو از همسر اولش شهره جدا شد که متعاقباً ایران را به مقصد ویندرمر، کامبریا، انگلستان ترک کرد. در همان سال آیدین آغداشلو کار خود را به عنوان مدرس در دانشکده هنر دانشگاه الزهرا تهران آغاز کرد و در آنجا به فراگیری گسترده نقاشی پرداخت.

سبک کار آیدین آغداشلو

آثار آغداشلو تحت تأثیر نقاش ایتالیایی دوره رنسانس ساندرو بوتیچلی قرار گرفته است و بسیاری از آثار او منعکس کننده این تأثیر هستند.

زمانی که آغداشلو در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران ثبت نام کرد، اساتیدی به او تدریس می کردند که به قول او «هر کدام ساز خود را می نواختند و پیروی از همه آنها باعث سردرگمی می شد». در آن زمان، نقاشی دقیق و طبیعت‌گرا منسوخ تلقی می شد و اشکال هنری جدیدی مانند کوبیسم ترویج می شد.

آغداشلو همچنان به تکنیک‌های دقیق و «استادکاری» نقاشی وفادار ماند. با این حال، آشنایی او با داریوش شایگان و قرار گرفتن در معرض آثار نقاش سوررئالیست اسپانیایی، سالوادور دالی، او را بر آن داشت تا فرمی آزادتر را تجربه کند و در عین حال سطحی از طبیعت‌گرایی را مانند کمال الملک حفظ کند. مهارت آیدین آغداشلو در نقاشی رئالیستی باعث شد که او در سن 17 سالگی تصویرگری برای کتاب های درسی تاریخ تالیف باستانی پاریسی را به او سفارش دهد.

شیفتگی آغداشلو به گنجاندن فضاهای سورئال و اشیاء معلق در آثارش از حدود 30 سالگی آغاز شد. در این دوره، آثار او شامل اشیاء معلق با سایه هایشان بر روی زمین بود. این تکنیک برای به تصویر کشیدن فرم های انسانی معلق در فضا با سایه هایی روی زمین اولین بار توسط ساندرو بوتیچلی مورد بررسی قرار گرفت و مواجهه قبلی آیدین آغداشلو با آثار سورئال سالوادور دالی بیشتر به علاقه او به این نوع کار دامن زد.

سبک آیدین آغداشلو در دوران نوجوانی و جوانی عمدتاً مبتنی بر بازسازی واقع گرایانه آثار شاخص تاریخ هنر بود. او ابتدا به اصول نظری این آثار کاملاً پایبند بود و چندان نوآوری نکرد. با این حال، در سال‌های بعد که او به طور فزاینده‌ای درگیر مضامین نابودی و فنا شد، همین نقاشی‌ها با فلسفه شخصی او عجین شدند و ظاهری تاریک‌تر و مخدوش‌تر به خود گرفتند.

آغداشلو اغلب آثار خود را با گواش روی بوم نقاشی می کند. او در ابتدا از تکنیک گواش برای دو سری آثار «خاطرات انهدام» و «سال های آتش و برف» و همچنین برای نقاشی های بزرگ در ابعاد 100×70 سانتی متر استفاده کرد. در طول چند دهه، گواش به دلیل تسلط و کنترلی که آیدین آغداشلو برای او به ارمغان می آورد، روش مورد علاقه وی در نقاشی باقی مانده است.

آغداشلو علاوه بر گواش، از آبرنگ در مجموعه‌های دیگری مانند «یادداشت‌های باغ ملک» و «منظره‌های بی‌اهمیت» نیز استفاده کرده است. او اغلب از لحن‌های فیروزه‌ای ملایم در آثارش استفاده می‌کند تا حس آرامش را در میان فضای غم‌انگیز نقاشی‌ها ایجاد کند. این رنگ در آثاری مانند «مرگ ویکتوریا» (1980) و «طوفان شن» (1980) که هر دو اندکی پس از انقلاب نقاشی شده‌اند، برجسته است.

نوشته شده توسط شرکت دیجیتال مارکتینگ فیبی لند.